"Okrutna pieśń" Victoria Schwab #48

Dawno już nie czytałam typowej fantastyki młodzieżowej. Bardzo się cieszę, że w końcu przeczytałam Okruną pieść, bo bardzo brakowało mi dobrej fantastyki.

Tytuł: Okrutna pieśń

Autor: Victoria Schwab

Stron: 430

Rok wydania: 2018

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Chciałeś się czuć jak człowiek, prawda? Nie ma znaczenia, kim jesteś. Życie boli.

~~~~~~~~~~~~~~

Miasto zostało podzielone, ale nie zmieniło to sytuacji mieszkańców. Ciągle z przemocy rodzą się potwory, które zagrażają życiu ludzi. Sytuacji nie polepsza konflikt przywódców obu części miasta.

Kate Harker udaje sie powrócić do domu, do swojego ojca - władcy jednej z części miasta. Zaczyna uczęszczać do miejscowej szkoły, gdzie poznaje pewnego, zwykłego chłopaka.

Chłopak ten ma jednak sekret. Jest on bowiem następcą przywódcy drugiej części miasta, a do tego najstraszniejszym rodzajem potwora - sunajem.

Co wyniknie ze znajomości tych dwojga? Jak zachowa się młoda dziedziczka gdy dowie się, że jej przyjacielem jest potwór, którego tak pragnie jej ojciec?

- Tylko mi nie mów, że masz lęk wysokości - rzuciła.

- Wysokości nie. Tylko spadania - mrukną.

~~~~~~~~~~~~

Jeszcze zanim przejdę do recenzji - przepraszam za tak długą przerwę na blogu. Jest mi głupio, bo nie chcę, żeby przez moje lenistwo cierpiał blog. Będę się starała na bieżąco dodawać jakieś posty - przynajmniej raz w tygodniu. Dzięki, że ciągle jesteście!

Szczerze mówiąc po tej książce nie spodziewałam się czegoś niezwykłego. Kiedy do mnie przyszła nawet nie bardzo wiedziałam, o czym jest i jaką popularnością cieszy się zagranicą. Spodziewałam się, że trochę poleży na mojej biblioteczce zanim w ogóle się nią zainteresuję. Sama jednak nie wiem dlaczego, ale jakiś wewnętrzny głos sugerował mi, żeby odłożyć aktualnie czytaną książkę i zająć się Okrutną pieśnią właśnie. Ufff! Jak się cieszę, że posłuchałam tego głosu :)

Zacznę może od samej fabuły. Bardzo podobał mi się pomysł z potworami i historią ich tworzenia się. Jest to jeden ze szczegółów, który wpływa na to, że ten postapokaliptyczny świat wydaje się bardzo realistyczny mimo zmyślonych potworów. Historia wojny między skróconymi częściami miasta wciąga i sama zaczęłam zastanawiać się, do czego doprowadzi polityka Harkera i Flynna. To, co czułam czytając tę książkę jest bardzo trudne do opisania. Powiem tyle, że jest to książka, której z pozoru typowa fabuła, wywiera na czytelniku ogromne wrażenie.

Wątek znajomości głównych bohaterów i ich powiązań ze skłóconymi częściami miasta bardzo przypomina mi ten z Naznaczonych śmiercią Veronicy Roth. W obu przypadkach tego typu zależności sprawdziły się z tą różnicą, że Okrutna pieśń nie ciągnie się jak falki z olejem. Ale o tym później. Od początku wciągnęłam się w tę wojnę, którą prowadziły skłócone części miasta i równie szybko zaczęłam popierać stanowisko Flynnów. Jako, że polubiłam Augusta cieszyłam się, że to właśnie on zostanie wysłany jako zwiadowca do nieokiełznanej buntowniczki Kate Harker. Czułam, że ta dwójka stworzy wspaniały duet. I nie myliłam się!

Kiedy już Kate poznała prawdę o swoim przyjacielu podejmuje taką decyzję, która sprowadza na oboje wiele niebezpieczeństw. I właśnie wtedy zaczyna się prawdziwa akcja. Niestety nie mogę opisać tutaj wydarzeń, bo byłby to spojler, a nikt nie lubi spojlerów. Jednak tak jak wspomniałam wyżej - akcja absolutnie nie zwalnia. Gna do przodu i hamuje dopiero, gdy wszytko zmierza ku końcowi, a wszystkie tajemnice zostają ujawnione.

Książka jednak nie kończy się tak, jak byśmy się tego spodziewali. I chociaż na początku miałam to za złe autorce, no bo przecież to nie miało prawa się tak zakończyć!, to po jakimś czasie stwierdziłam, że to jest jeden z elementów, który sprawia, że książka nie jest typową fantastyką młodzieżową. Poza tym to dopiero pierwszy tom (psssst! Drugi tom już w październiku!), także wszystko może się jeszcze zdarzyć.

Za egzemplarz bardzo serdecznie dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona!