"Buntowniczka z pustyni" #11

Pierwszą rzeczą, która przyciąga do tej książki jest jej (cudowna!) okładka.  A kiedy zaczynacie czytać pojawia się milion kolejnych powodów. Dziś o książce nagrodzonej Goodreads Books Awards 2016.

TYTUŁ: "Buntowniczka z pustyni"
AUTOR:  Alwyn Hamilton

STRON: 365

WYDAWNICTWO:  Czwarta strona

„Bardziej wybuchowa niż proch strzelniczy!”

                Wyobraźcie sobie świat, w którym kobiety nie mają żadnych praw, nie budzą respektu. Wyobraźcie sobie bezkresną pustynię. Na niej małe miasteczko z ogromną fabryką broni. Wyobraźcie sobie nastolatkę, która każdego dnia marzy o ucieczce z tego miejsca…

                W czasie lektury poznajemy Amania – nastolatkę, która potrafi strzelać lepiej niż niejeden mężczyzna. Jest wychowywana przez swojego apodyktycznego wuja, który wyczekuje, aby minął odpowiedni czas od powieszenia matki dziewczyny, aby wydać Amani za mąż w brew jej woli.

                Pewnej nocy dziewczyna wymyka się do miasta położonego niedaleko Dustwalk, do strzelnicy. Planuje zmierzyć się z innymi strzelcami, aby zdobyć potrzebne jej pieniądze do wydostania się z domu rodzinnego.

                Poznaje tam pewnego obcokrajowca. Od tej pory ich drogi zaczynają się niebezpiecznie splatać…

Moje przemyślenia [mogą być spojlery!]:

Zaliczam tę książkę do jednej z moich ulubionych. Główna bohaterka zamieszkała w moim sercu jako symbol odwagi. Podziwiam ją, bo sama nie jestem na tyle odważna, aby zaryzykować wszystko by spełnić marzenie o lepszym życiu. Konsekwentne realizował swój plan dostania się do miasta z lepszymi perspektywami. Nie jest to typowa młodzieżówka, bo w przypadku „Buntowniczki z pustyni” Amani o swojej potężnej mocy dowiaduje się na końcu książki, więc nie wokół jej nadzwyczajności skupiała się fabuła. Sposób pisania autorki jest przyjemny, dzięki czemu szybko się ją czyta. Mimo tego, że to fantastyka młodzieżowa nie ma tu zbyt wiele nowych słów.

Jeśli chodzi o pozostałych bohaterów, trochę pomieszałam się w tych synach Sułtana, ale znajomość ich imion okazała się nieistotnym aspektem ;P

Dlaczego ta książka tak bardzo mi się spodobała?
Po pierwsze - to bardzo dobra książka fantasy. Jej świat jest bardzo rozbudowany i tak odległy od naszego, że pragniemy na chwilę znaleźć się w nim i poczuć to, co Amani.  Czytając te książkę nie nudzimy się, a przebiegu wydarzeń nie jesteśmy w stanie przewidzieć ( chociaż od początku czułam, że Jin jest synem Sułtana :P Za to nic nie wskazywało na to, że Amani jest półdżinem). Wszystko w tej książce jest logiczne, na przykładzie Amani - nie wiedziała, że jest półdżinką, bo przez całe życie miała przy sobie broń, a metal odstraszał magiczne istoty.

Drugi tom książki już znajduje się na mojej biblioteczce. Jak najszybciej poznajcie losy Amani i sięgajcie po kolejny tom! Gwarantuję wam, że nie będziecie żałować J

Zachęcam do dyskusji w komentarzach! J

~ZaczytanaD