Horror dla dzieci? "Koralina" Neil Gaiman #27

Ekranizacja tej książki miała swoją premierę w 2009 roku, kiedy ja miałam 7 lat. Pojechałam na wycieczkę do kina na ten film... i tak się go wystraszyłam, że do dziś boję się przypomnieć sobie jego zwiastun. A co sądzę o książce? Zapraszam na recenzję :)

Tytuł: Koralina

Autor: Neil Gaiman

Stron: 105

Wydawnictwo: MAG

Ty naprawdę nie rozumiesz, prawda? - rzekła. - Ja wcale nie chcę wszystkiego, czego pragnę. Nikt tego nie chce. Nie tak naprawdę. Co to za zabawa dostawać wszystko, o czym się marzy, tak po prostu? Wtedy to nic nie znaczy. Zupełnie nic.

~~~~~~~~~~~~

Koralina wraz z rodzicami przeprowadza się do nowego domu. Jest bardzo kreatywną i ruchliwą dziewczynką, dlatego już następnego dnia wie, ile okien oraz drzwi jest w domu. Wie także, że jedno z drzwi jest zamknięte na klucz...

Pewnego dnia dziewczynce udaje się je otworzyć. Odkrywa przejście do innego domu, który na pierwszy rzut oka nie różni się niczym od domu Koraliny. Jednak ten tata jest lepszy, bo poświęca uwagę Koralinie. O, a ta mama gotuje!

Ale chwileczkę... dlaczego ci rodzice zamiast oczu mają... guziki?! Czy oni chcą, aby Koralina także je nosiła?

Koty nie mają imion (...). Wy, ludzie, macie imiona. To dlatego, że nie wiecie, kim jesteście. My wiemy, kim jesteśmy, więc nie potrzebujemy imion.

~~~~~~~~~~~~~

Tytułowa Koralina to odważna dziewczynka. Być może wynikało to z tego, że była dzieckiem i nie zdawała sobie sprawy z niebezpieczeństwa, które może ją spotkać podczas pobytu z drugimi rodzicami. W niektórych fragmentach wykazywała się jednak większą rozsądnością i umiejętnością racjonalnego myślenia niż niejeden dorosły. Koralina to dziewczynka ciekawa świata, dlatego na każdy szczegół drugiego świata zwracała uwagę, dzięki czemu dowiedziała się, gdzie znajdzie dusze dzieci. Gdyby nie jej odwaga jej prawdziwi rodzice nie zostaliby uwolnieni.

Klimat, który panuje w tej książce jest niepokojący, a miejscami nawet przerażający. Niektóre z tych fragmentów obrzydzały mnie, szczególnie te, w których wspominano myszy i szczury. Lubię czytać o magii, o nowych światach, ale ten absolutnie nie jest w moim typie. Kiedyś usłyszałam, że jest to horror dla dzieci. Ja w życiu nie dałabym tej książki dziecku. Pamiętam, jak zareagowałam na ekranizację tej książki. Tak bardzo się wystraszyłam, że do dziś dokładnie pamiętam, o czym był film, jak wyglądali bohaterowie. Choćbym chciała wymazać to z pamięci - nie dam rady. Książka moim zdaniem jest skierowana do nieco starszych czytelników. Być może ja nadal jestem za młoda i nie do końca dobrze odczytałam przekaz tej historii. Według mnie w tej opowieści chodziło o pokazanie, jakie mogą być skutki pogoni za lepszym życiem, lepszymi rodzicami, którzy mniej wymagają, a więcej dają. Zrozumiałam także, że jeśli chłodno myślimy i mamy w sobie wolę walki uda nam się osiągnąć cel. Czy mam rację?

Chcę także wspomnieć o pięknej okładce. Jest mroczna, co oddaje klimat treści. Jest w twardej oprawie, jednak widać na niej ślady użytkowania - odciski palców i zatłuszczenia. 

To jednak nie psuje efektu. Fragment napisu na okładce jest rozświetlony, co udało mi się uchwycić na fotografii. W rogach znajdują się małe, fioletowe guziczki ( czy to może mieć związek z treścią? :P ).

Wygląd tej okładki przekonał mnie do zakupienia reszty książek Gaimana wydanych przez to wydawnictwo. Aktualnie mam trzy egzemplarze, jeszcze sporo przede mną.

Książka jest cieniutka - ma trochę ponad 100 stron. Choćby z tego powodu warto ją przeczytać. Jest to lektura na jedno popołudnie (czytałam ją późnym wieczorem i miałam problem z zaśnięciem, bo przypomniały mi się emocje związane z filmem). 

Tę lekturę polecam osobom, które po wakacjach mają już dość lekkich książek i próbują powrócić do kryminałów lub fantastyki - Koralina może być pozycją przejściową.

Czytaliście tę książkę? A może oglądaliście film? Dajcie znać, co myślicie o Koralinie !